بیماری‌های قلبی و عروقی دارای بالاترین نرخ مرگ و میر ( ۴۰۳.۲ بازای هر ۱۰۰، ۰۰۰ نفر در هر ۱۰۰، ۰۰۰ نفر ) و تقریبا ً یک سوم کل مرگ طبیعی است ( n = ۱۹، ۳۸۱ ) . سرطان در حدود ۱ نفر در ۶ کشته بر جای گذاشت . نتایج مطالعه نشان می‌دهد که در میان دیگر علل طبیعی مرگ ، بیماری‌های مزمن ریوی ( COPD ) ، دیابت ، آنفولانزا و ذات‌الریه بیش‌ترین نرخ مرگ و میر را داشته‌اند .
علت مرگ و میر ناشی از مرگ ۷ در ۷ مورد مرگ با علل شناخته‌شده ( n = ۹، ۸۱۲ ) ، با حسابداری انتحاری حدود یک چهارم مرگ غیر طبیعی ( n = ۲، ۴۹۸ ) است . تصادفات بیش از دو برابر مرگ ( n = ۵، ۷۵۳ ) را به عنوان خودکشی ثبت کرده‌اند .
مرگ ناشی از مواد مخدر منجر به مرگ ناشی از الکل و یا سایر داروها شد که منجر به مرگ ( ۹۵.۲ بازای هر ۱۰۰، ۰۰۰ نفر در هر ۱۰۰، ۰۰۰ نفر ) شد .
محدودیت‌های ذکر شده توسط این نویسندگان شامل داشتن اطلاعاتی در مورد عوامل خطر بهداشتی کلیدی مانند وضعیت کشیدن سیگار ، شاخص توده بدنی و سو مصرف مواد نمی‌باشد .
نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که میزان مرگ و میر در شیزوفرنی ، به ویژه از بیماری‌های قلبی - عروقی و تنفسی ، که در اوایل بزرگسالی مشهود است و در زندگی بعدی ادامه دارد . به ویژه خطرات بالای مرگ و میر ناشی از بیماری‌هایی است که استفاده از تنباکو یک عامل ریسک کلیدی محسوب می‌شود . این مطالعه نتیجه‌گیری می‌کند که این یافته‌ها از تلاش‌ها برای آموزش متخصصان بهداشت روانی در زمینه استفاده از تنباکو و درمان و اجرای سیاست‌هایی حمایت می‌کنند که مداخلات کنترل دخانیات در زمینه‌های درمان بیماران شیزوفرنی را در بر می‌گیرند .
سرمقاله : درخواست فوری برای رسیدگی به عواقب کشنده اختلالات روانی جدی
در یک سرمقاله مرتبط ، جان ج . مک گراث ، رئیس مرکز تحقیقات سلامت روانی ، مرکز پارک سلامت روانی ، استرالیا و نویسندگان دیگر می‌نویسد : " مقاله Olfson و همکاران در این زمینه از روان‌پزشکی عصبی یادآور این است که ما چگونه به رفع نیازهای افراد مبتلا به شیزوفرنی می‌پردازیم . … یافته‌های by و همکارانش بر نیاز به تمرکز بر مداخلاتی تاکید می‌کنند که عوامل خطر سبک زندگی مانند سیگار کشیدن و رژیم غذایی ضعیف را هدف قرار می‌دهند و عوامل خطر پزشکی مانند فشار خون بالا و کلسترول را درمان می‌کنند و assertively بیماری‌های جسمانی نظیر دیابت و بیماری‌های قلبی عروقی را مدیریت می‌کنند ."
استفاده از مواد مخدر در میان بزرگسالان مسن‌تر با سن کم
محققین به نگرانی‌های امنیتی اشاره کرده‌اند و از آن‌ها درخواست جایگزین می‌کنند.
مبدا :
موسسه ملی بهداشت روانی
خلاصه :
محققان استفاده از ضدروان پریشی را در میان بزرگسالان مسن‌تر با وجود خطرات شناخته‌شده بهداشتی پیدا کرده‌اند . در سال ۲۰۱۰ ، بیش از سه چهارم از افراد سالخورده داروی ضدروان پریشی را در طول سال دریافت نکرده بودند . علاوه بر این، در بین افرادی که دچار اختلال ذهنی و / یا جنون بودند ، تقریبا ً نیمی از قدیمی‌ترین بیماران دچار زوال عقل بودند ، بدون توجه به هشدارهای FDA مبنی بر افزایش مرگ و میر در افراد مبتلا به زوال عقل .
پژوهشگران دریافته اند که علی‌رغم خطرات شناخته‌شده اثرات جانبی جدی ، به ویژه در بزرگسالان مسن‌تر ، کسری از سالمندان با داروهای ضدروان پریشی که با سن کم افزایش می‌یابند. چنین داروهایی ممکن است برای درمان اختلالات روانی خاص مناسب باشند ، با این حال بیش از سه چهارم از سالمندان که داروی ضدروان پریشی را در سال ۲۰۱۰ دریافت کرده‌اند ، هیچ تشخیص بالینی بالینی مستند نکرده اند . علاوه بر این، در بین کسانی که دچار اختلال ذهنی و / یا جنون بودند ، تقریبا ً نیمی از قدیمی‌ترین بیماران دچار زوال عقل بودند ، بدون توجه به هشدارهای FDA مبنی بر افزایش مرگ و میر در افراد مبتلا به زوال عقل .
عوارض جانبی شناخته‌شده داروهای ضدروان پریشی عبارتند از مشکلات متابولیک و افزایش وزن . برای افراد مسن‌تر که داروهای ضدروان پریشی را دریافت می‌کنند ، خطرات عوارض جانبی خطرناک مانند سکته ، شکستگی ، آسیب کلیه و مرگ و میر افزایش می‌یابد .
منبع سایت علم روز
