عوارض جانبی شناخته‌شده داروهای ضدروان پریشی عبارتند از مشکلات متابولیک و افزایش وزن . برای افراد مسن‌تر که داروهای ضدروان پریشی را دریافت می‌کنند ، خطرات عوارض جانبی خطرناک مانند سکته ، شکستگی ، آسیب کلیه و مرگ و میر افزایش می‌یابد . علی‌رغم نگرانی‌ها ، محققان دریافتند که درصد افرادی که داروی ضدروان پریشی را در سال ۲۰۱۰ دریافت می‌کنند با سن ۶۵ سالگی افزایش‌یافته است. درصد داروی ضدروان پریشی حدود دو برابر بین افراد ۸۰ تا ۸۴ بود که بین ۶۵ تا ۶۹ سال سن داشت . این تحقیق توسط موسسه ملی بهداشت روانی ( NIMH ) ، که بخشی از موسسه ملی بهداشت است ، تامین گردید .

مارک Olfson ، رئیس دپارتمان روان‌درمانی ، کالج پزشکان و جراحان و موسسه روان‌پزشکی ایالتی نیویورک و همکارانش ، ماریسا کینگ ، دکترا ، ییل و مایکل Schoenbaum ، دکترا ، NIMH ، یافته‌های خود را در نشریه روان‌پزشکی بالینی گزارش می‌دهند .

تیم تحقیقاتی به داروهای ضدروان پریشی که بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ پر شده بود نگاه کردند و دریافتند که در میان بزرگسالان مسن‌تر که از داروهای ضدروان پریشی استفاده کرده‌اند ، حدود نیمی از این داروها را در بیش از ۱۲۰ روز در سال مصرف کرده‌اند .

مایکل Schoenbaum ، مشاور ارشد خدمات بهداشت روانی ، اپیدمیولوژی و اقتصاد در NIMH و یکی از نویسندگان این گزارش ، گفت : " در پرتو این خطرات ، FDA برای داروهای ضدروان پریشی غیرمعمول ( یا نسل دوم ) هشدارهایی در مورد داروهای ضدروان پریشی غیرمعمول ( یا نسل دوم ) صادر کرده‌است .

Schoenbaum ادامه داد : " به طور معمول ، روانپزشکان با خواص داروهای ضدروان پریشی آشناتر هستند . با این وجود ، حدود نیمی از افراد ۶۵ تا ۶۹ ساله و تنها یک پنجم از آن‌ها ۸۰ تا ۸۴ سال است که با داروهای ضدروان پریشی که هر یک از این نسخه‌ها را از روانپزشکان دریافت کرده‌اند .

اداره غذا و دارو داروهای ضدروان پریشی را برای درمان اختلالات روانی خاص ، به ویژه اسکیزوفرنی و اختلال دو قطبی تایید کرده‌است ، با این حال اکثر افراد در این مطالعه چنین تشخیصی نداشتند . در میان افراد ۷۰ ساله و مسن‌تر که در سال ۲۰۰۹ یک داروی ضدروان پریشی را دریافت کردند ، تنها حدود ۲۰ درصد اختلال ذهنی ثبت‌شده یا تشخیص جنون در طول سال داشتند . در بین این ۲۰ درصد ، بسیاری مبتلا به زوال عقل بودند : ۲۵ درصد سنین بین ۷۰ تا ۷۴ ، ۳۷ درصد سنین ۷۵ - ۷۹ ، و ۴۸ درصد سنین بین ۸۰ - ۸۴ .

مارک Olfson ، نویسنده اصلی ، گفت : " نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که نیاز به تمرکز بر روش‌های جدید برای درمان علل اصلی هیجان و گیجی در افراد مسن می‌باشد .

درمان مبتنی بر تیم برای مرحله اول روان‌پریشی بهتر است .

مداخله زودهنگام بهترین نتایج را دارد.

مبدا :

موسسه ملی بهداشت روانی

خلاصه :

اضافه کردن به افرادی که در مرحله اول مربوط به روان‌پریشی هستند، یک روش درمانی مبتنی بر تیم است که نتایج بالینی و عملکردی بهتری نسبت به مراقبت‌های پزشکی معمولی دارد . محققان همچنین دریافتند که درمان موثرترین درمان برای افرادی است که کمی بعد از شروع علائم روان دچار روان‌پریشی می‌شوند .

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که درمان افرادی که در مرحله اول مربوط به جنون قرار می‌گیرند، با رویکرد مراقبت تخصصی تیمی ، نتایج بالینی و عملکردی بهتری نسبت به مراقبت‌های پزشکی معمولی تولید می‌کند . محققان همچنین دریافتند که درمان موثرترین درمان برای افرادی است که کمی بعد از شروع علائم روان دچار روان‌پریشی می‌شوند .

منبع سایت علم روز