روانشناسی

روانشناسی

قابل‌اعتماد بودن چیست ؟

قابلیت اطمینان در تحقیقات روانشناسی به سازگاری یک مطالعه تحقیقاتی و یا اندازه‌گیری آزمایش اشاره دارد .

به عنوان مثال ، اگر فرد در طول یک روز خود را وزن داشته باشد انتظار می‌رود که مطالعه مشابهی را مشاهده کند . تفاوت‌هایی که هر بار وزن را به طور متفاوت اندازه‌گیری می‌کردند ، کاربرد چندانی نداشتند .

همان قیاس را می‌توان برای اندازه‌گیری نوار اعمال کرد که هر بار که مورد استفاده قرار می‌گرفت چند اینچ متفاوت باشد . قابل‌اعتماد نیست .

اگر یافته‌های تحقیق به طور مداوم تکرار شوند ، قابل‌اعتماد هستند . ضریب همبستگی را می‌توان برای ارزیابی میزان قابلیت اطمینان مورد استفاده قرار داد . اگر یک تست قابل‌اعتماد باشد ، باید همبستگی مثبت بالایی را نشان دهد .

البته ، بعید است که نتایج مشابه هر زمانی که شرکت کنندگان و شرایط متفاوت باشند به دست آید ، اما یک همبستگی مثبت قوی بین نتایج تست مشابه ، قابلیت اطمینان را نشان می‌دهد .

دو نوع قابلیت اطمینان داخلی و خارجی وجود دارد .

قابلیت اطمینان درونی ثبات نتایج در موارد تست را ارزیابی می‌کند . قابلیت اطمینان بیرونی به حدی اشاره دارد که اندازه‌گیری از یک مورد به دیگری متفاوت است .

ارزیابی قابلیت اطمینان:

جدولی که انواع قابلیت اطمینان را نشان می‌دهد

روش اسپلیت

روش نیمه تقسیم ، ثبات داخلی یک تست ، مانند تست‌های psychometric و پرسشنامه را ارزیابی می‌کند . در آنجا ، آن میزانی را اندازه‌گیری می‌کند که در آن تمام قسمت‌های آزمایش به همان اندازه به آنچه اندازه‌گیری می‌شود ، کمک می‌کند .

این کار با مقایسه نتایج یک نیمه تست با نتایج نیمه دیگر انجام می‌شود . یک تست را می‌توان به چند روش تقسیم کرد ، به عنوان مثال نیمه اول و دوم ، یا با اعداد زوج و زوج . اگر دو نیمه تست نتایج مشابهی را ارایه دهد ، این پیشنهاد می‌دهد که تست قابلیت اطمینان داخلی را دارد .

قابلیت اطمینان تست را می‌توان با استفاده از این روش بهبود بخشید . برای مثال ، هر یک از آیتم‌ها در نیمه جداگانه تست که همبستگی پایینی دارند ( به عنوان مثال r = . ۲۵ ) باید حذف یا دوباره نوشته شوند .

روش نیم تقسیم یک روش سریع و آسان برای ایجاد قابلیت اطمینان است . با این حال ، تنها می‌تواند با questionnaires بزرگ که همه پرسش‌ها همان ساختار را اندازه‌گیری می‌کنند ، موثر باشد . این به این معنی است که برای تست‌هایی که ساختارهای مختلف را اندازه‌گیری می‌کنند مناسب نخواهد بود .

برای مثال ، سنجش شخصیت مینه سوتا multiphasic Personality دارای معیارهای فرعی اندازه‌گیری رفتارهای متفاوت مثل افسردگی ، اسکیزوفرنی و درون‌گرایی اجتماعی است . بنابراین روش نیم تقسیم یک روش مناسب برای ارزیابی قابلیت اطمینان برای این تست شخصیت نبود .

تست - retest

روش تست - تست ثبات خارجی یک تست را ارزیابی می‌کند . نمونه‌هایی از آزمون‌های مناسب شامل پرسشنامه و آزمون‌های روان‌سنجی است . این روش پایداری یک تست را در طول زمان اندازه‌گیری می‌کند .

یک ارزیابی معمول شامل دادن یک تست مشابه در دو موقعیت جداگانه می‌شود . اگر نتایج مشابه یا مشابه بدست‌آمده باشد ، اعتبار خارجی برقرار می‌شود . معایب روش تست - این است که زمان زیادی طول می‌کشد تا نتایج به دست آید .

بک و همکاران ( ۱۹۹۶ ) پاسخ‌های ۲۶ بیماران سرپایی را در دو جلسه درمانی جداگانه که یک هفته از هم جدا بود مطالعه کردند ، و آن‌ها یک همبستگی را یافتند . بنابراین نشان دادن قابلیت اطمینان حاصل از آزمون بالا نشان‌دهنده قابلیت اطمینان حاصل از آزمون افسردگی است .

این مثالی از این است که چرا قابلیت اعتماد در تحقیقات روانشناسی لازم است ، اگر به خاطر قابلیت اطمینان چنین تست‌هایی نباشد ، برخی افراد ممکن است با چنین اختلالاتی نظیر افسردگی تشخیص داده نشود و در نتیجه درمان مناسبی نخواهد شد .

زمان‌بندی آزمایش مهم است ؛ اگر طول مدت کوتاه باشد ، شرکت کنندگان ممکن است اطلاعات را از آزمایش اول به یاد بیاورند که می‌تواند نتایج را منحرف کند . متناوبا ، اگر مدت‌زمان بیش از حد طولانی باشد ، امکان پذیر است که شرکت کنندگان می‌توانستند به شیوه‌ای مهم تغییر کرده باشند که هم چنین می‌تواند نتایج را منحرف کند .

منبع سایت روانشناسی ساده

نویسنده مطلب: فهیمه فهیمه

فهیمه فهیمه

پاسخ دهید

هیچ نظری تا کنون برای این مطلب ارسال نشده است، اولین نفر باشید...