کارل یونگ

کارل یونگ یکی از حامیان اولیه فروید بود ، زیرا علاقه مشترک آن‌ها به ناخودآگاه بود . او عضو فعال جامعه روان‌کاوی وین ( که قبلا ً به انجمن روانشناسی Wednesday معروف بود ) بود . هنگامی که انجمن بین‌المللی Psychoanalytical در سال ۱۹۱۰ تشکیل شد ، به درخواست فروید رئیس‌جمهور شد .

با این حال در سال ۱۹۱۲ ، در حالی که در یک تور سخنرانی در آمریکا ، جونگ را به طور عمومی از نظریه ادیپ و تاکید او بر تمایلات جنسی کودکانه انتقاد کرد . سال بعد این منجر به جدایی irrevocable بین آن‌ها شد و یونگ در ادامه تفسیر خود از نظریه روان‌کاوی ادامه داد .

بیشتر مفروضات مربوط به روانشناسی تحلیلی او ، تفاوت‌های نظری او با فروید را نشان می‌دهد . برای مثال ، در حالی که یونگ با فروید موافق بود که گذشته و تجربیات کودکی یک فرد رفتار آینده را تعیین کرده‌است، او همچنین معتقد بود که ما به شکل آینده ( آرزوهای خود) شکل‌گرفته ایم .

تفاوت‌های بین یونگ و فروید

جدول مقایسه با نتایج یونگ - فروید

نظریه گرایش جنسی

یونگ ( ۱۹۴۸ ) با فروید در رابطه با نقش روابط جنسی مخالف است . او معتقد بود که مصرف جنسی تنها انرژی جنسی نیست ، بلکه به جای آن، انرژی روانی را تعمیم می‌دهد.

برای یونگ ، هدف از انرژی ذهنی ، انگیزه دادن به فرد به چند روش مهم از جمله معنوی ، فکری و خلاقانه است . همچنین یک منبع انگیزه دهنده برای جستجوی لذت و کاهش درگیری بود.

نظریه ضمیر ناخودآگاه

مانند فروید ( و Erikson ) یونگ ، ذهن را به عنوان یک سری از سیستم‌های جداگانه اما با فعل و انفعال در نظر گرفت . سه شخصیت اصلی ضمیر ، ضمیر ناخودآگاه شخصی و ضمیر ناخودآگاه جمعی بودند .

طبق گفته یونگ ، ضمیر ذهن خودآگاه را نشان می‌دهد ، زیرا شامل افکار ، خاطرات و احساساتی است که فرد از آن آگاه است . ضمیر به طور عمده مسئول احساسات هویت و تداوم است .

یونگ ( ۱۹۲۱ ، ۱۹۳۳ ) بر اهمیت ناخودآگاه در ارتباط با شخصیت تاکید کرد . با این حال ، او پیشنهاد کرد که ناخود آگاه متشکل از دو لایه است .

اولین لایه که ناخودآگاه فردی نامیده می‌شود ، اساسا ً شبیه نسخه فروید از ضمیر ناخودآگاه است . ناخود آگاه شخصی شامل اطلاعات فراموش‌شده و همچنین خاطرات سرکوب‌شده است .

یونگ ( ۱۹۳۳ ) یک ویژگی مهم از ناخودآگاه فردی به نام complexes را تشریح کرد . مجموعه مجموعه‌ای از افکار ، احساسات ، نگرش‌ها و خاطرات است که بر روی یک مفهوم واحد تمرکز دارند .

هر چه عناصر بیشتری به مجتمع متصل شوند ، تاثیر آن بر فرد بیشتر خواهد بود . یونگ همچنین بر این باور بود که ناخودآگاه شخصی به سطحی نزدیک‌تر از فروید است که فروید اظهار داشت و روش درمانی یونگ نسبت به تجربیات سرکوب‌شده دوران کودکی اهمیت کمتری دارد . این حال و آینده است ، که در دیدگاه او کلید هم برای تحلیل روان‌نژندی و هم برای درمان آن بود .

با این حال ، با توجه به تفاوت بسیار مهم بین یونگ و فروید ، مفهوم s ( یا transpersonal ) ناخودآگاه است . این مهم‌ترین و original سهم او در نظریه شخصیت است .

این یک سطح از ناخودآگاه است که با دیگر اعضای گونه‌های انسانی متشکل از خاطرات نهفته از گذشته تکاملی و تکاملی ما ، به اشتراک گذاشته شده‌است " شکل جهان که در آن [ یک فرد ] متولد شده‌است قبلا ً در او ، به عنوان یک تصویر مجازی ، ذاتی است " ( یونگ ، ۱۹۵۳ ، ص . ۱۸۸ ) .

طبق گفته یونگ ، ذهن انسان دارای ویژگی‌های ذاتی " نشانه‌گذاری " در آن به عنوان یک نتیجه از تکامل است . این استعدادهای جهانی از گذشته اجدادی ما ریشه گرفته‌اند . ترس از تاریکی ، یا مارها و عنکبوت‌ها ممکن است نمونه‌هایی از آن باشند ، و جالب است که این ایده به تازگی در تئوری آماده‌سازی آماده‌شده احیا شده‌است .

با این حال ، مهم‌تر از گرایش‌ها مجزا ، جنبه‌هایی از ضمیر ناخودآگاه جمعی هستند که به زیر سیستم‌های جداگانه شخصیت رسیده‌اند . یونگ این خاطرات اجدادی و الگوهای بارزی را فراخوانی کرد .

منبع سایت روانشناسی ساده