نتایج این مطالعه که از سوی UT ، شرکت spinoff دالاس آستین در تگزاس تامین شد ، در روز ۲۷ سپتامبر در نشریه journal Stroke منتشر شد .

یافته‌ها نشان می‌دهند که plasticity هدفمند - - که شامل تحریک عصب vagus - - جفت شده با توان‌بخشی سنتی موتور - است، نه تنها ایمن است، بلکه دو برابر نیز به اندازه توان‌بخشی موثر است .

دکتر جین Wigginton ، افسر ارشد پزشکی در دانشگاه پزشکی تگزاس دالاس ( TxBDC ) و استادیار پزشکی اورژانس در مرکز پزشکی جنوب غربی تگزاس ، منجر به حضور ۱۷ نفر در سراسر کشور شد که دچار سکته شده بودند .

Wigginton گفت : " ضربه به یک راه‌حل واقعی نیاز دارد تا بتوانند وضعیت کنونی را تحمل کنند .

دکتر مایکل Kilgard ، مدیر عامل و رئیس ارشد علوم the ، plasticity therapy ( TPT ) را ابداع کرد . Kilgard ، که همچنین مارگارت Fonde جانسون پروفسور در دانشکده علوم رفتاری و رفتاری ( BBS ) نیز هست ، اظهار داشت که این مطالعه به تایید این نظریات پرداخته‌است که او و همکارانش در ابتدای سال ۲۰۰۹ بر مبنای کار TPT کار خود را انجام داده‌اند .

These که در این آزمایش بالینی دخیل نبود ، گفت : " ما برای طراحی یک رویکرد برای ارائه مراقبت بلند مدت و احیای کیفیت زندگی برای بیمارانی که تاکنون غیر ممکن بوده‌اند ، آماده شدیم . ما هیجان‌زده هستیم که این موضوع می‌تواند به معنای میلیون ‌ها بیمار در سراسر جهان باشد ."

پژوهشگران وابسته به the و BBS روش درمانی را توسعه دادند که حرکات فیزیکی را به طور دقیق به تحریک عصبی vagus timed ( VNS ) - - محرک الکتریکی اعصاب از طریق دستگاهی که بر عصب گردن گره خورده‌است.

عصب vagus سیستم عصبی را کنترل می‌کند و بسیاری از عملکردهای ناخودآگاه مثل گردش و گوارش را سرپرستی می‌کند . ابتدا عصبی ، plasticity عصبی - - سازماندهی مجدد مدار brain's را آغاز می‌کند . ایده پشت TPT این است که synchronizing با حرکت plasticity پلاستیسیته را در یک مغز آسیب‌دیده و با آن بهبود می‌بخشد .

یک ضربه زمانی رخ می‌دهد که جریان خون به مغز به دلیل انسداد یا پارگی رگ قطع‌شده قطع می‌شود . وقتی سلول‌های عصبی آسیب‌دیده اند ، تحرک پذیری می‌تواند تحت‌تاثیر قرار گیرد . چنین اشکال ضربه مغزی اغلب با توان‌بخشی درمان می‌شوند که شامل حرکات مکرر عضو آسیب‌دیده در تلاش برای به دست آوردن مهارت‌های حرکتی است . این رویکرد با کمک به سازماندهی مجدد مغز انجام می‌شود .

مطالعات متعددی از تکنیک Kilgard's در مدل‌های حیوانی پیش از این نشان داده بود که این روش در بهبود عملکرد عضو بعد از سکته موثر است . یک آزمایش بالینی کوچک در اروپا نیز داده‌های دلگرم‌کننده برای استفاده بالقوه آن در انسان‌ها فراهم کرد .

در سال ۲۰۰۹ ، UT ، تکنیک VNS را به عنوان یک ضربه و درمان tinnitus به MicroTransponder ، که با حمایت از مطالعات blind و blind جدید حمایت مالی کرد ، مجاز ساخت . نه محققان و نه افراد مورد مطالعه نمی‌دانستند که چه کسی تحریک VNS را به دست می‌آورد و چه کسی نبود .

هر مطالعه موردی یک بیمار سکته مغزی بود که سکته مغزی او بین چهار ماه و پنج سال قبل از انتخاب رخ داد . بعد از این که یک دستگاه VNS کار گذاشته شد ، شش هفته پس از این که یک برنامه ورزشی در کلینیک انجام شد ، افراد به مدت شش هفته تحت درمان قرار گرفتند . در حدود نیمی از آن‌ها با VNS فعال تیمار شدند در حالی که بقیه تحت کنترل VNS قرار گرفتند . همه آن‌ها یک ، ۳۰ و ۹۰ روز پس از درمان با یک معیار مورد استفاده گسترده برای اختلال عملکرد ارزیابی شدند .

Kilgard گفت که علاوه بر نشان دادن این که این تکنیک در امان است ، محققان دریافتند که افرادی که VNS فعال دریافت می‌کنند بیش از دو برابر در فواصل ۳۰ و ۹۰ روز به ثبت رسیده‌اند و راه را برای آزمایش‌های بالینی بزرگ‌تر و گسترده‌تری باز می‌کنند . یکی از این آزمایش‌ها در مرحله استخدام است و شامل یک سایت مطالعه در دالاس است .

منبع سایت علم روز