چه زمانی مشکلات مربوط به حافظه و تصمیم‌گیری بر توانایی بزرگ‌ترها در رانندگی تاثیر می‌گذارد ?
محققان ارتباط بین سطوح عملکرد شناختی و ریسک سقوط را مطالعه می‌کنند.
منبع :
انجمن سالمندان آمریکا
خلاصه :
به تازگی , یک تیم از محققان مطالعه‌ای را برای یادگیری بیشتر درباره سلامت شناختی و خطرات سقوط رانندگان طراحی کرده‌اند . این مطالعه به ارتباط بین سطوح عملکرد شناختی و ریسک سقوط در میان رانندگان مسن بدون جنون در یک دوره یکساله تحقیق می‌پردازد . آن‌ها همچنین ارتباط بین تغییرات در عملکرد شناختی در طول زمان و ریسک‌های بعدی تصادفات را ارزیابی کردند .
برای بزرگسالان مسن‌تر , رانندگی می‌تواند به معنای زندگی یک زندگی مستقل و رضایت‌بخش باشد . بنابراین تعجبی ندارد که در حدود ۸۰ درصد از افراد بزرگ‌سال مسن‌تر و مسن‌تر می‌توانند گواهی‌نامه رانندگی فعال داشته باشند و بسیاری از ما انتظار داشته باشیم که بیشتر از سن خود رانندگی کنیم .
تصادفات رانندگی می‌تواند برای هر کسی که شامل بزرگسالان مسن‌تر و دیگر کاربران جاده باشد , ویرانگر باشد . با این حال , نرخ سقوط مرگبار براساس فاصله شخصی که در یک وسیله نقلیه در حال حرکت است , به تدریج افزایش می‌یابد . در عین حال , وقتی بزرگسالان مسن‌تر به دلیل مشکلات سلامتی یا مسائل دیگر رانندگی می‌کنند , ممکن است انزوا و افسردگی را تجربه کنند . آن‌ها همچنین ممکن است زودتر از سایر موارد به تسهیلات مراقبت طولانی‌مدت وارد شوند .
محققان سابقه مطالعه ایمنی راننده در بزرگسالان مسن‌تر را پس از ابتلا به جنون , کاهش حافظه و سایر توانایی‌های ذهنی که زندگی روزمره را دشوار می‌سازند , دارند . با این حال , ما آگاهی محدودی در مورد اثرات روی رانندگان مسن داریم که مشکلات ذهنی آن‌ها کم‌تر از آن‌هایی است که با جنون مرتبط هستند .
به تازگی , یک تیم از محققان مطالعه‌ای را برای یادگیری بیشتر درباره سلامت شناختی و خطرات سقوط رانندگان طراحی کرده‌اند . این مطالعه در ژورنال انجمن سالمندان آمریکا منتشر شد . در این مطالعه , محققان به ارتباط بین سطوح عملکرد شناختی و ریسک سقوط در میان رانندگان مسن بدون جنون در یک دوره یکساله تحقیق پرداختند . آن‌ها همچنین ارتباط بین تغییرات در عملکرد شناختی در طول زمان و ریسک‌های بعدی تصادفات را ارزیابی کردند .
محققان از اطلاعات تغییرات بزرگسالان در مطالعه ( act ) , مطالعه مداوم بزرگسالان پیر و بزرگ‌تر استفاده کردند . این محققان داده‌های act را در پایگاه اطلاعاتی سقوط ایالت واشینگتن و اطلاعاتی از اداره صدور مجوز ایالت واشنگتن در ارتباط بودند .
شرکت کنندگان act را به خاطر توانایی تفکر و تصمیم‌گیری مورد آزمایش قرار دادند . محققان به دنبال این شرکت کنندگان بودند که به طور متوسط هشت سال یا تا زمانی که از قانون خارج شدند , جان خود را از دست دادند . سپس محققان به تصادفات وسایل نقلیه موتوری با مشارکت کنندگان act نگاه کردند . آن‌ها شامل تمام تصادفات منجر به آسیب , مرگ و یا خسارت به اموال به ارزش حداقل ۱ دلار بود .
برای رانندگان دارای مجوز قدیمی‌تر بدون جنون , سطوح پایین‌تر کارکرد شناختی با خطر بالای تصادفات رانندگی ارتباط داشت . همچنین افسردگی با خطر بیشتری برای تصادفات رانندگی در رانندگان دارای مجوز قدیمی‌تر بدون جنون مرتبط بود .
محققان به این نکته اشاره کردند که متاسفانه هنوز یک امتحان بالینی خاص پذیرفته‌شده وجود ندارد که بتواند ریسک رانندگی و تصادف مربوط به عملکرد شناختی را ارزیابی کند . محققان به این نتیجه رسیدند که رانندگان بزرگ‌تر با سطوح پایین‌تر کارکرد شناختی احتمالا ً در تصادف دخیل بوده‌اند . این رانندگان مسن , اعضای خانواده شان , و مراقبان بهداشتی آن‌ها باید مزایای استقلال , تحرک و تعامل اجتماعی با پتانسیل سقوط خودرو را متعادل کنند چون آن‌ها تصمیم می‌گیرند که آیا فرد مسن‌تر باید به رانندگی ادامه دهد .
منبع سایت علم روز
