گروه Furukawa's نشان می‌دهد که چگونه گیرنده‌های nmda می‌توانند به لطف مکانیسم سلولی به نام splicing جایگزین ، کمی در آرایش پروتیین خود متفاوت باشند - فرآیندی که یک ژن را قادر می‌سازد که انواع متمایز یک پروتئین منفرد را تولید کند . یک " نوع اتصال " گیرنده که در مغز وجود دارد ، نسبت به دیگر نسخه‌های موجود نسبت به یک محیط اسیدی حساسیت کمتری دارد .

گیرنده nmda همان چیزی است که دانشمندان درباره‌اش می‌نامند - - به آن به عنوان یک لوله متشکل از چهار پروتیین که داخل یک نورون با محیط بیرون را مرتبط می‌کنند ، فکر می‌کنند . این چهار پروتئینی به روشی درهم و درهم‌تنیده شده‌اند که فضای باز را ترک می‌کنند که از درون مرکز آن‌ها عبور می‌کند - - کانال یونی .

چهار پروتیین گیرنده در دو مجموعه از دو " subunits " بنام GluN۱ و GluN۲ قرار می‌گیرند . تیم Furukawa's یک متغیر از گیرنده را نشان می‌دهد که در آن بخشی از the GluN۱ اندکی تغییر می‌کند . این تغییر ، معماری گیرنده را تغییر می‌دهد و the و GluN۲ را به آغوش تنگ‌تری تبدیل می‌کند. این امر به نوبه خود ، یک رابط را با بخشی از ساختار بزرگ‌تر تغییر می‌دهد که در آن یک سنسور pH در آن قرار دارد .

نتیجه این است که کل گیرنده نسبت به تغییرات در pH کم‌تر حساس می‌شود . ما از طبیعت یاد گرفته‌ایم که چگونه این گیرنده می‌تواند سالم بماند و وقتی محیط خصومت‌آمیز می‌شود عملکرد خود را حفظ کند .

تشخیص هویت سلول‌های بنیادی مغز روشن شد

مطالعه بینش‌های مهم در مورد چگونگی تنظیم سلول‌های بنیادی عصبی ارایه می‌دهد .

مبدا :

دانشگاه کالگری

خلاصه :

سیستم عصبی انسان یک ساختار پیچیده است که سیگنال‌های الکتریکی را از مغز به بقیه بدن انتقال می‌دهد و ما را قادر می‌سازد که حرکت کنیم و فکر کنیم . متاسفانه ، وقتی سلول‌های مغز به وسیله ضربه روحی و یا بیماری آسیب می‌بینند ، به طور خودکار تولید می‌شوند . این می‌تواند منجر به معلولیت دائمی شود .

سیستم عصبی انسان یک ساختار پیچیده است که سیگنال‌های الکتریکی را از مغز به بقیه بدن انتقال می‌دهد و ما را قادر می‌سازد که حرکت کنیم و فکر کنیم . متاسفانه ، وقتی سلول‌های مغز به وسیله ضربه روحی و یا بیماری آسیب می‌بینند ، به طور خودکار تولید می‌شوند . این می‌تواند منجر به معلولیت دائمی شود .

اما در مغز ، تعداد کمی از سلول‌های بنیادی وجود دارند که به بزرگسالی چسبیده‌اند و یک منبع ممکن از سلول‌های جدید را برای ترمیم مغز آسیب‌دیده ارائه می‌کنند .

کار محققان در دانشگاه دامپزشکی دانشکده دامپزشکی ، نور جدیدی بر هویت سلول‌های مغزی که عملکرد سلول بنیادی را نشان می‌دهند ، نشان می‌دهد .

یک نوع ، سلول‌های بنیادی آستروسیت ، می‌توانند به ویژه بعد از آسیب مغزی ، نورون‌های جدیدی را تجدید و تولید کنند . نوع دیگر - - به نام سلول‌های ependymal - - پوشش حمایتی بین مغز و مایعی که مغز را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد را فراهم می‌کنند .

به طور مهمی ، سلول‌های ependymal که the مغز را خط می‌زنند ، در کنار سلول‌های بنیادی عصبی قرار می‌گیرند ، و می‌گویند که آن‌ها ممکن است تنظیم‌کننده مهمی از عملکرد سلول بنیادی عصبی باشند . "

با این حال ، چندین مطالعه پروفایل بالا نشان داده‌اند که سلول‌های ependymal می‌توانند در واقع خود سلول‌های بنیادی عصبی شوند وقتی که توسط آسیب مغزی فعال می‌شوند . کار ما شواهدی ارائه می‌کند که این مورد نیست و بینشی جدید در مورد نحوه کمک آن‌ها به عملکرد مغز فراهم می‌کند ."

تحقیقات Biernaskie's در ویرایش سوم ماه مه سلول ژورنال منتشر شده‌است . مولفان حاضر در این مطالعه ، Prajay شاه و جو آن Stratton هستند .

منبع سایت علم روز