طبق مراکز کنترل و پیش‌گیری بیماری‌ها ، حدود ۱.۷ میلیون نفر در آمریکا هر ساله آسیب مغزی ناشی از ضربه را تحمل می‌کنند و حدود ۷۵ درصد از این tbis خفیف هستند که ضربات مغزی آن‌ها را شامل می‌شود .
با وجود یک تعدیل‌کننده ملایم ، " tbis خفیف " می‌تواند باعث از کار افتادن علایم ( سردرد ، سرگیجه ، تهوع ، مشکلات با تمرکز ، و دیگران ) شود، که در برخی موارد برای هفته‌ها ، ماه‌ها یا بیشتر حل نمی‌شوند . در برخی ورزش‌کاران ورزش‌های برخوردی ، tbis ملایم مکرر به بیماری ضربه مغزی مزمن ( CTE ) ، یک بیماری عصبی کشنده که بعدا ً در زندگی رشد می‌کند و مسئول شخصیت شدید و تغییرات شناخت عصبی است ، مرتبط بوده‌اند .
چیزی که نویسندگان مطالعه حاضر را برانگیخته است ، نیاز به ابزارهای تشخیصی و تشخیصی بهتری برای TBI ملایم ، به ویژه در افرادی که با خطرات بیشتری از دریافت یک یا چند جراحت مواجه هستند ، مانند ورزشکارانی که در ورزش‌های برخوردی دخیل هستند ، می‌باشد . تاکنون مطالعات تصویربرداری عصبی مرسوم قادر به آشکار کردن تغییرات در مغز بلافاصله پس از ضربه مغزی و دیگر tbis خفیف نشده اند .
Spader و همکاران یک روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی خاص ( MRI ) را آزمایش کردند - - مشاهده یک پالس تک پالس ساعت T۱ و T۲ ( mcDESPOT برای کوتاه ) - - تا ببینند آیا می‌توانند شواهدی از ماده سفید را در مغز راگبی مرد و بازیکنان فوتبال بعد از TBI ملایم پیدا کنند یا خیر . ماده سفید ( مجموعه‌ای از آکسون‌ها که توسط میلین پوشانده شده‌اند) مستعد آسیب اولیه از نیروهای مکانیکی در زمان جراحت سر و دوباره آسیب ثانویه ناشی از تغییرات شیمیایی و شیمیایی هستند که به طور طبیعی در مغز بعد از ضربه مغزی رخ می‌دهند .
محققان تغییرات ماده سفید را با اندازه‌گیری کسری آب میلین ( MWF ) - - نسبت آب مربوط به میلین برای کل آب - - در voxels بر روی مطالعات تصویر برداری عصبی مورد ارزیابی قرار دادند . تغییرات در the نشان‌دهنده تغییرات در مقدار میلین ، ماده چرب سفید است که به عنوان غلاف در پوشش آکسون‌ها عمل می‌کند . هر چه the بیشتر باشد ، میلین وجود دارند . وقتی مقادیر کافی میلین وجود داشته و سازماندهی می‌شوند ، غلاف میلین به انتقال سریع و دقیق ایمپالس‌ها الکتریکی از بدن سلول عصبی در سرتاسر آکسون و به دیگر سلول‌های عصبی ، ماهیچه‌ها و یا غدد ، کمک می‌کند . خسارت ، از دست رفتن ، یا آشفتگی میلین کاهش یا مانع از این فرآیند می‌شود .
بیست و سه دانشجوی دانشگاه براون در این مطالعه شرکت کردند : ۱۲ بازیکن حرفه‌ای ورزشی ( CSPs ) که tbis ملایم ( یکی از اعضای تیم راگبی و ۱۱ بازیکن فوتبال ) و ۱۰ تیم فوتبال که دارای چنین آسیبی نیستند ( ورزش‌کاران از تیم‌های ورزشی غیر تماسی ، به ویژه شنا ، شمشیربازی ، و کراس کانتری ) .
The در زمان تشخیص of ملایم ( در ۷۲ ساعت پس از جراحت ) و دوباره ۳ ماه پس از آن ، تحت تصویربرداری mcDESPOT قرار گرفت . این کنترل‌ها ، یک جلسه تصویربرداری مشابه را تحت پوشش قرار دادند . یک CSP نیز مدتی قبل از شروع این مطالعه ، یک TBI ملایم را متحمل شده بود؛ هیچ یک از کنترل‌ها تا به حال یک TBI ملایم را متحمل نشده بودند .
محققان the را در مغز of در هر دو نقطه زمانی با the در مغز بازیکنان کنترل مقایسه کردند که به عنوان یک مقایسه سالم عمل می‌کرد . محققان همچنین the را در مغز of در تشخیص با the اندازه‌گیری شده در آزمایش ۳ ماهه مقایسه کردند .
در اینجا یافته‌های مربوط به آن آورده شده‌است :
The در مغز the در زمان تشخیص ( در ۷۲ ساعت پس از جراحت ) به طور قابل‌توجهی بالاتر از the در مغز کنترل بود .
The در مغز of ۳ ماه پس از آسیب‌دیدگی نیز به طور قابل‌توجهی بالاتر از the در مغز کنترل بود .
The در مغز of ۳ ماه بعد از جراحت بالاتر از زمان تشخیص بود .
این یافته‌ها در نقشه‌های MWF به تصویر کشیده شده‌اند ، اساسا ً ماسک‌های کالبدشناسی مواد سفید که در آن‌ها نواحی رنگی افزایشی یا کاهش نیافته را نشان می‌دهند .
منبع سایت علم روز
