ذرات نانو ممکن است باعث آسیب DNA به سلولهای مغزی در طول یک مانع سلولی شوند.
اکتشاف دارای پیامدهایی برای توسعه اهداف دارویی بالقوه در درمان بیماریهای قلبی کشنده است.
مبدا :
ترینیتی دوبلن
خلاصه :
تحقیقات جدید توسط دانشمندان نشان میدهد که وقتی موانع سلولی در معرض نانوذرات فلزی قرار میگیرند ، messengers سلولی آزاد میشوند که ممکن است باعث آسیب به DNA در حال توسعه سلولهای مغز شوند . این اکتشاف ممکن است پیامدهایی برای توسعه اهداف دارویی بالقوه در درمان بیماریهای دامی ، از جمله بیماری Alzheimer's و بیماری Parkinson's داشته باشد .
تحقیقات جدید توسط دانشمندان نشان میدهد که وقتی موانع سلولی در معرض نانوذرات فلزی قرار میگیرند ، messengers سلولی آزاد میشوند که ممکن است باعث آسیب به DNA در حال توسعه سلولهای مغز شوند . این اکتشاف ممکن است پیامدهایی برای توسعه اهداف دارویی بالقوه در درمان بیماریهای دامی ، از جمله بیماری Alzheimer's و بیماری Parkinson's داشته باشد . تحقیقات توسط دانشمندان کالج ترینیتی و دانشگاه بریستول انجام شد و این هفته به صورت آنلاین منتشر شد .
ذرات نانو ذرات بسیار کوچکی بین ۱۰۰ تا ۱۰۰ میکرون هستند . این روشها به طور فزایندهای در تحویل دارو ، شیمیدرمانی ، تصویربرداری و تشخیص به دلیل توانایی آنها برای سفر به موجودات زنده با استفاده از مسیرهای سلولی مورد استفاده قرار میگیرند . در طول تعاملات آنها با غشا سلولی و internalisation به سلولها ، مسیرهای سیگنال دهی کلیدی و فرایندها تغییر میکنند . علاوه بر تاثیرگذاری بر سلامت سلولهای سرطانی مستقیم ، the نانو ذرات میتواند بر سلولهای همسایه به روشی مشابه اثر رهگذر اثر تابش تاثیر بگذارد .
برای این تحقیق خاص ، دانشمندان یک لایه از سلولهای BeWo را ایجاد کردند که یک نوع سلول به طور گسترده برای مدلسازی مانع placental ، در یک آزمایشگاه بر روی یک غشا متخلخل ، مورد استفاده قرار میگیرد . این مانع سلول پس از آن در معرض نانوذرات کروم کبالت قرار گرفت و رسانهها تحت این مانع بعدا ً جمع شدند و به فرهنگهای سلولهای مغز انسان منتقل شدند که آسیب DNA را متحمل شدند . نوردهیهای تاییدی نسبت به موش مادر در طول رشد و نمو جنین نیز انجام شد و همچنین مشاهده شد که نوردهیها منجر به آسیب به DNA در هیپوکامپ ( بخشی از مغز که در یادگیری و حافظه ) از نوزاد تازه متولد شده بود ، منجر شد .
دانشمندان نشان دادند که سلولها در این موانع ، نانو ذرات را با یک مسیر طبیعی سلولی ، که به as مشهور است ، پردازش کردند و منجر به تولید مولکولهای سیگنالی شدند . این مولکولهای علامت دهی باعث آسیب DNA به سلولهای مغز آستروسیت و نورونها میشوند ؛ این امر به این دلیل مورد تایید قرار گرفت که یا autophagy یا IL - ۶ ( پیک سلول اصلی شناساییشده ) مسدود شده و میزان آسیب DNA کاهش یافت . این یافتهها از این ایده حمایت میکنند که اثرات غیر مستقیم نانوذرات بر روی سلولها که در این مطالعه موردی وجود دارد ، در نظر گرفتن تاثیرات مستقیم آنها در هنگام ارزیابی ایمنی آنها مهم است .
به طور مهمی ، آسیب DNA به نورونها وابسته به آستروسیت در حال حاضر بود . astrocytes رایجترین نوع سلول در مغز هستند ، که برای سالها تصور میشد نقش اصلی خود را به عنوان یک سلول حمایتی داشته باشد ، با این حال مشخص است که آنها نقشهای متعددی در مغز دارند و میتوانند هم اثرات مثبت و هم منفی بر نورونهای مجاور داشته باشند .
منبع سایت علم روز