محققان برای اولین بار ژن‌های اصلی را شناسایی کردند که معتقدند کنترل صدها ژن دیگر که با بیماری Alzheimer's ، بیماری Parkinson's ، اختلال استرس پس از حادثه ، سکته ، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی ، اوتیسم ، افسردگی ، اسکیزوفرنی و اختلالات دیگر مرتبط هستند .
دانستن آنچه که ژن‌های اصلی می‌توانند به دانشمندان برای داروهای جدید کمک کنند تا بیماری‌های مغزی را درمان کنند. در نهایت ، دانشمندان حتی ممکن است قادر باشند یاد بگیرند چطور ژن‌های آسیب‌دیده را تغییر دهند تا خطر ابتلا به بیماری‌ها را کاهش دهند و این یافته می‌تواند به محققان کمک کند ترکیبات شیمیایی و غذاهایی را شناسایی کنند که با تعمیر آن ژن‌ها مبارزه می‌کنند .
Xia یانگ ، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد ارشد زیست‌شناسی و فیزیولوژی ، گفت : " ما معتقدیم که این ژن‌های اصلی مسئول آسیب مغزی ناشی از ضربه هستند و باعث ایجاد تغییراتی در بسیاری از ژن‌های دیگر می‌شوند. "
ژن‌ها پتانسیل تبدیل شدن به هر کدام از انواع مختلف پروتئین‌ها را دارند و آسیب مغزی ناشی از ضربه می‌تواند به ژن‌های اصلی آسیب برساند که می‌تواند منجر به آسیب به ژن‌های دیگر شود.
یانگ ، که عضو موسسه مطالعات کمی و محاسباتی Biosciences است ، گفت که این فرآیند می‌تواند به دو طریق رخ دهد . یکی از آن‌ها این است که آسیب در نهایت می‌تواند منجر به تولید پروتیین از اشکال غیر معمول شود . یکی دیگر تغییر تعداد کپی‌های بیان‌شده از یک ژن در هر سلول است . هر دو تغییر می‌توانند از یک ژن به درستی کار کنند . اگر یک ژن به شکل اشتباهی از پروتیین تبدیل شود، می‌تواند منجر به بیماری Alzheimer's شود.
فرناندو گومز - ، استاد عصبی اعصاب و فیزیولوژی و فیزیولوژی و نویسنده ارشد این مطالعه جدید ، گفت : " بسیار کم است که مردم با ضربه مغزی - - مانند بازیکنان فوتبال و سربازان - - اختلالات عصبی بعدا ً در زندگی پرورش دهند . ما امیدواریم که بیشتر در مورد این که این اتفاق رخ می‌دهد ، یاد بگیریم ."
این تحقیق در EBioMedicine ، ژورنال منتشر شده توسط سلول و لنست ، ظاهر می‌شود .
محققان ۲۰ موش صحرایی را آموزش دادند تا از یک هزارتو فرار کنند . آن‌ها سپس از یک مایع برای ایجاد آسیب مغزی ناشی از ضربه مغزی در ۱۰ موش صحرایی استفاده کردند ؛ ۱۰ نفر دیگر دچار جراحت‌های مغزی نشدند . وقتی موش‌ها دوباره در هزارتو قرار گرفتند ، آن‌هایی که مجروح شده بودند حدود ۲۵ درصد بیشتر از موش‌های غیر مجروح برای حل آن استفاده کردند .
محققان برای یاد گرفتن این که چگونه ژن‌های موش در واکنش به آسیب مغزی تغییر کرده بودند ، ژن را از پنج حیوان در هر گروه تحلیل کردند . به طور خاص ، آن‌ها RNA را از هیپوکامپ ، که بخشی از مغز است که به تنظیم یادگیری و حافظه کمک می‌کند ، و از leukocytes ، گلبول‌های سفید خون که نقش کلیدی در سیستم ایمنی ایفا می‌کنند ، جذب می‌کنند .
در موش‌هایی که آسیب‌های مغزی را متحمل شده‌اند ، یک گروه هسته متشکل از ۲۶۸ ژن در هیپوکامپ وجود داشت که محققان یافتند ، و یک گروه اصلی از ژن‌های ۱، ۲۱۵ در the که یافته بودند تغییر کرده بودند .
یانگ گفت : " تعجب‌آور این بود که چه تعداد تغییرات عمده در ژن‌های سلول‌های خونی رخ داد . در چنین منطقه بحرانی ، این مساله منطقی به نظر می‌رسد که وقتی it's آسیب‌دیده باشد ، به بدنی که تحت حمله قرار می‌گیرد اشاره می‌کند ."
تقریبا ً دو جین از ژن‌های تغییر یافته هم در هیپوکامپ و هم خون موجود هستند ، که امکان ایجاد یک تست خون براساس ژن را برای تعیین این که آیا آسیب مغزی رخ داده‌است یا خیر ، ارائه می‌دهد و این که اندازه‌گیری برخی از آن ژن‌ها می‌تواند به دکترها کمک کند تا تشخیص دهند که آیا فرد ممکن است Alzheimer's یا اختلالات دیگر را ایجاد کند . این تحقیق همچنین می‌تواند منجر به یک روش بهتر برای تشخیص جراحت خفیف مغز شود .
منبع سایت علم روز
