محققان گزارش می‌دهند که بیش از ۱۰۰ مورد از ژن‌ها که پس از آسیب مغزی تغییر کرده‌اند دارای همتایان انسانی هستند که به اختلالات عصبی و روانی مرتبط بوده‌اند . به عنوان مثال ، ۱۶ مورد از ژن‌ها که در موش‌های صحرایی مبتلا شده‌اند دارای مکمل انسان هستند و این ژن‌ها به یک زمینه برای Alzheimer's مرتبط هستند . محققان همچنین دریافتند که چهار عدد از ژنهای آسیب‌دیده در هیپوکامپ و یکی از آن‌ها در leukocytes شبیه به ژن‌ها در انسان‌ها هستند که با PTSD مرتبط هستند .
یانگ گفت این مطالعه نه تنها نشان داد که ژن‌ها تحت‌تاثیر آسیب مغزی ناشی از ضربه قرار می‌گیرند و با بیماری‌های جدی مرتبط هستند ، اما ممکن است به ژن‌هایی که متابولیسم ، ارتباط سلولی و التهاب را کنترل می‌کنند ، اشاره کند - که ممکن است آن‌ها را بهترین اهداف برای درمان‌های جدید برای اختلالات مغزی سازد .
محققان در حال حاضر برخی از ژنهای اصلی را مطالعه می‌کنند تا مشخص کنند که آیا تغییر آن‌ها باعث تغییراتی در تعداد زیادی از ژنهای دیگر می‌شود . اگر این طور باشد ، ژنهای اصلی حتی برای درمان‌های جدید هم نویدبخش خواهند بود . آن‌ها همچنین قصد دارند تا این پدیده را در افرادی که دچار آسیب مغزی شده‌اند مورد مطالعه قرار دهند .
در مطالعه سال ۲۰۱۶ ، یانگ ، گومز ، Pinilla و همکارانش گزارش دادند که صدها ژن می‌تواند توسط فروکتوز آسیب‌دیده باشد و یک اسید چرب امگا ۳ بنام docosahexaenoic اسید یا مرجع پشتیبانی مسکن به نظر می‌رسد که تغییرات مضر تولید شده توسط فروکتوز را معکوس می‌کند . یکی از ژن‌ها که در این مطالعه شناسایی شدند ، Fmod نیز در بین ژنهای تنظیم‌کننده اصلی شناسایی‌شده در تحقیقات جدید بود .
گومز - Pinilla که یکی از اعضای مرکز تحقیقات Injury مغز است ، گفت که نه همه با آسیب‌های مغزی ناشی از ضربه مغزی این بیماری‌ها را توسعه می‌دهند ، اما آسیب‌های جدی تری می‌توانند به ژنهای بیشتری آسیب برسانند .
بهبود بزرگ واسط کامپیوتر - کامپیوتر
الکترودها تازه که به تازگی طراحی شده‌اند ، سیگنال‌های قوی تری را برای بازیابی حرکت در افراد با طناب نخاعی آسیب‌دیده ارسال می‌کنند.
مبدا :
دانشگاه ایالتی سن دیگو
خلاصه :
محققان نوع بهبود یافته‌ای را توسعه داده‌اند که دوام بیشتری دارد ، بیشتر در بدن دوام می‌آورد و سیگنال قوی‌تر و بیشتری را نسبت به الکترودهای موجود در مواد با هنر کنونی انتقال می‌دهد . این می‌تواند به احیای مجدد تحرک پس از حوادث طناب نخاعی و همچنین اعضای مصنوعی بهبود یافته کمک کند .
وقتی مردم آسیب طناب نخاعی را تحمل می‌کنند و تحرک در اندام‌ها را از دست می‌دهند ، یک مشکل پردازش سیگنال عصبی ایجاد می‌کنند . مغز هنوز می‌تواند انگیزه‌های الکتریکی روشنی بفرستد و اندام‌ها هنوز هم می‌توانند آن‌ها را دریافت کنند، اما سیگنال در نخاع آسیب‌دیده گم می‌شود .
مرکز مهندسی عصبی مصنوعی ( CSNE ) - - هم‌کاری دانشگاه ایالتی سن دیگو با دانشگاه واشنگتن و موسسه فن‌آوری ماساچوست - - در حال کار بر روی یک تراشه مغزی قابل کاشت است که می‌تواند سیگنال‌های الکتریکی عصبی را ثبت کند و آن‌ها را به گیرنده‌ها متصل کند . اخیرا ً، این محققان در یک مطالعه منتشر شده در ژورنال علمی طبیعت یک پیشرفت حیاتی برای فن‌آوری توصیف کرده‌اند که می‌تواند بادوام باشد ، آخرین بار در بدن بماند و سیگنال‌های واضح‌تر و قوی‌تر را منتقل کند .
این تکنولوژی که به عنوان واسط رایانه - کامپیوتر شناخته می‌شود ، علایم را از طریق الکترودها ، که قطعات کوچکی از موادی هستند که سیگنال‌های مواد شیمیایی مغز را که به عنوان انتقال‌دهنده‌های عصبی شناخته می‌شوند ، انتقال می‌دهد . با ثبت سیگنال‌های مغزی در لحظه‌ای که فرد قصد دارد حرکتی کند ، رابط الگوی سیگنال الکتریکی مربوطه را یاد می‌گیرد و می‌تواند آن الگو را به اعصاب limb's یا حتی عضو مصنوعی منتقل کند و تحرک و عملکرد موتور را احیا کند .
مواد هنری کنونی برای الکترودهای موجود در این دستگاه‌ها پلاتین ، نازک است . سام Kassegne ، معاون بازرس for و استاد دانشکده مهندسی مکانیک ، گفت که مشکل این است که این الکترودها می‌توانند در طول زمان شکست و سقوط کنند .
منبع سایت علم روز
