ما انتظار داشتیم که بیماران ما وقتی به آن‌ها نگاه می‌کردند ، بهتر به خاطر داشته باشند - - با نگاه مستقیم ارایه شدند . با این حال ، به نظر می‌رسد که برخی از بیماران به خاطر دارند که چهره بهتری دارد . این به این معنی است که تعامل بین پردازش احساسات و نگاه پیچیده‌تر از آن چیزی است که ما فکر می‌کردیم و نه تنها احساسات بلکه باید در این جمعیت خاص بیشتر مورد مطالعه قرار گیرد تا بتوانیم درمان این بیماران را بهبود بخشیم ."
این تحقیق در ژورنال صرع و رفتار چاپ شده‌است .
این تیم ۴۰ بیمار مبتلا به صرع لوب گیجگاهی ( mtle ) و ۲۰ بیمار کنترل سالم سری از چهره‌های خنثی یا احساسی را نشان داد . نیمی از آن‌ها مستقیم به جلو و نیمه دیگر نگاه می‌کردند .
همانطور که انتظار می‌رفت ، شرکت کنندگان سالم به رسمیت شناخته شدن چهره‌های احساسی بودند . بیماران مبتلا به صرع ، چهره‌های عاطفی را بهتر از افراد خنثی به یاد نمی‌آورند ، اما بیمارانی را پیدا کردند که به یاد ماندنی از کسانی بودند که مستقیما ً به جلو نگاه می‌کردند .
میکرو - ژن از مغز در برابر رشد صرع محافظت می‌کند
در ۱۶ دسامبر ۱۹۹۷ ، صدها کودک ژاپنی از حمله صرع به بیمارستان به بیمارستان منتقل شدند . همه آن‌ها یک چیز مشترک داشتند : آن‌ها در حال تماشای یک قسمت از برنامه تلویزیونی Pokemon بودند که علائم آن‌ها شروع شد . پزشکان تشخیص دادند که علائم آن‌ها توسط پنج ثانیه از چراغ‌های چشمک‌زن روشن در برنامه تلویزیون محبوب راه‌اندازی شد . اما چرا این نورها چند صد کودک را تحت‌تاثیر قرار دادند در حالی که هزاران بیننده دیگر صدمه ندیده بودند ؟
در تحقیقات جدید منتشر شده در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم ، گروهی از محققان به ریاست پروفسور Hermona Soreq در دانشگاه عبری اورشلیم به دنبال پاسخ به این سوال هستند . با توجه به تحقیقات قبلی او ، پروفسور Soreq ، استاد علوم عصبی Charlotte در " ادموند و " Lily Safra " برای علوم مغز و موسسه علوم زندگی الکساندر silberman ، فرض کردند که مغز سالم ممکن است با حمله‌های سریع مولکول‌های تولید شده به نام RNA های کوتاه یا micrornas ( mirs ) محافظت شود . MicroRNAs یک کلاس اخیرا ً کشف‌شده از RNA های non هستند که می‌توانند از بیان پروتیین‌های خاص جلوگیری کنند .
برای آزمایش این ایده ، Soreq و همکارانش در دانشگاه عبری ، یک موش transgenic را توسعه دادند که به طور غیر معمول مقادیر بالایی از یک micro به نام mir - ۲۱۱ را تولید کرد که محققان پیش‌بینی کرده بودند . سطوح این مولکول را می‌توان به تدریج با دادن آنتی‌بیوتیک antibiotic کاهش داد و تست قدرت آن برای جلوگیری از صرع را ممکن کرد .
آن‌ها با همکاران دانشگاه بن گوریون در اسراییل و دانشگاه Dalhousie در کانادا کار می‌کنند ، تولید مازاد mir - ۲۱۱ را در موش‌های مهندسی شده در سطوح مغزی طبیعی سرکوب کردند . پروفسور Soreq گفت : " در عرض چهار روز ، این باعث شد که موش‌ها دچار صرع حاد و hypersensitivity به ترکیبات مبتلا به صرع شوند و تغییرات دینامیکی در مقدار of - ۲۱۱ در the این موش‌ها باعث شد تا آستانه برای حمله به خودی و pharmacologically ناشی از تغییرات در مسیر ژن cholinergic تغییر کند ."
این یافته‌ها نشان داد که میر - ۲۱۱ در حفاظت از مغز ناشی از صرع در موش‌های مهندسی شده نقش مفیدی ایفا می‌کند .
با توجه به اینکه mir - ۲۱۱ در مغز بیمارانی که در معرض خطر صرع قرار دارند شناخته می‌شود ، محققان تصور می‌کنند که در مغز انسان نیز ، mir - ۲۱۱ ممکن است به عنوان یک مکانیزم محافظ برای کاهش خطر حمله‌های ناگهانی صرع عمل کند .
پروفسور Soreq گفت : " مهم است که کشف کنیم که تنها برخی از مغزهای people's مستعد حمله هستند ، در حالی که برخی دیگر حتی زمانی که در معرض این عوامل استرس زا هستند ، این کار را انجام نمی‌دهند ." ما در جستجوی مکانیزم‌های فیزیولوژیکی ای که به برخی از مغزهای people's اجازه می‌دهد تا از صرع اجتناب کنند، دریافتیم که افزایش سطوح RNA - RNA می‌تواند اثر حفاظتی داشته باشد.
منبع سایت علم روز
